برنامه‌ی Hokie Gold Legacy به فارغ‌التحصیلان دانشگاه ویرجینیا تک اجازه می‌دهد تا حلقه‌های کلاسی خود را که ذوب می‌شوند تا طلا برای استفاده در حلقه‌های کلاسی آینده ایجاد شود، اهدا کنند - سنتی که گذشته، حال و آینده را به هم متصل می‌کند.
تراویس «زنگ‌زده» آنترسوبر پر از احساسات است، وقتی درباره پدرش، حلقه فارغ‌التحصیلی پدرش در سال ۱۹۴۲، حلقه مینیاتوری مادرش و فرصت افزودن به میراث خانوادگی در ویرجینیا تک صحبت می‌کند. شش ماه پیش، او و خواهرانش نمی‌دانستند با حلقه‌های والدین مرحومشان چه کنند. سپس، به‌طور اتفاقی، آنترسوبر برنامه «میراث طلای هوکی» را به یاد آورد، که به فارغ‌التحصیلان یا اعضای خانواده فارغ‌التحصیلان اجازه می‌دهد حلقه‌های کلاس را اهدا کنند، آنها را ذوب کنند تا طلای هوکی ایجاد شود و در حلقه‌های کلاس‌های آینده قرار گیرد. بحثی خانوادگی درگرفت و آنها موافقت کردند که به این برنامه بپیوندند. وینترزوبر گفت: «من می‌دانم که این برنامه وجود دارد و می‌دانم که ما یک حلقه داریم. فقط شش ماه پیش آنها با هم بودند.» در اواخر نوامبر، انتسوبر ۱۵ ساعت از زادگاهش داونپورت، آیووا، تا ریچموند رانندگی کرد تا در تعطیلات شکرگزاری به دیدار خانواده‌اش برود. سپس او از بلکسبرگ بازدید کرد تا در مراسم ذوب حلقه در کارخانه ریخته‌گری مواد پیشرفته VTFIRE Kroehling در محوطه ویرجینیا تک شرکت کند. مراسم اهدای جوایز که در ۲۹ نوامبر برگزار می‌شود، از سال ۲۰۱۲ سالانه برگزار می‌شود و حتی سال گذشته نیز برگزار شد، اگرچه به دلیل محدودیت‌های مربوط به ویروس کرونا در تعداد افراد مجاز به ورود به مؤسسات، فقط روسای کلاس ۲۰۲۲ در آن شرکت کردند. این سنت منحصر به فرد برای اتصال گذشته و آینده در سال ۱۹۶۴ آغاز شد، زمانی که دو دانشجوی دانشکده فنی ویرجینیا - جسی فاولر و جیم فلین - این ایده را پیشنهاد دادند. لورا ودین، مدیر وابسته به مشارکت دانشجویان و فارغ التحصیلان جوان، برنامه جمع‌آوری حلقه‌ها از فارغ التحصیلانی را که می‌خواهند حلقه‌هایشان ذوب و سنگ‌هایشان برداشته شود، هماهنگ می‌کند. این برنامه همچنین فرم‌های اهدای عضو و بیوگرافی صاحب حلقه را پیگیری می‌کند و هنگام دریافت حلقه ارسالی، ایمیل تأیید ارسال می‌کند. علاوه بر این، ودینگ مراسم ذوب طلا را هماهنگ کرد که شامل یک تقویم ترومپت بود که نشان دهنده سالی بود که حلقه طلا ذوب شده است. حلقه‌های اهدایی در صفحه عمومی فارغ‌التحصیل یا فارغ‌التحصیلان قرار داده می‌شوند و سپس یکی از اعضای فعلی کمیته طراحی حلقه، هر یک از آن حلقه‌ها را به داخل یک بوته گرافیتی منتقل می‌کند و نام فارغ‌التحصیل یا همسری که در ابتدا حلقه را به دست داشته و سال تحصیل را ذکر می‌کند. سپس حلقه را در یک شیء استوانه‌ای قرار می‌دهد.
آنت زوبر سه حلقه برای ذوب کردن آورد - حلقه کلاس پدرش، حلقه مینیاتوری مادرش و حلقه ازدواج همسرش دوریس. اونترسوبر و همسرش در سال ۱۹۷۲، همان سالی که او فارغ‌التحصیل شد، ازدواج کردند. پس از مرگ پدرش، حلقه کلاس پدرش توسط مادرش به خواهرش کیته داده شد و کیته اونترسوبر موافقت کرد که در صورت بروز فاجعه، حلقه را اهدا کند. پس از مرگ مادرش، حلقه مینیاتوری مادرش به همسرش دوریس اونترسوبر رسید که موافقت کرد حلقه را به دادگاه اهدا کند. پدر اونترسوبر در سال ۱۹۳۸ با بورسیه فوتبال به ویرجینیا تک آمد، دانشجوی دانشکده افسری در ویرجینیا تک بود و پس از اخذ مدرک مهندسی کشاورزی در ارتش خدمت کرد. پدر و مادرش در سال ۱۹۴۲ ازدواج کردند و حلقه مینیاتوری به عنوان حلقه نامزدی استفاده شد. اونترسوبر همچنین حلقه کلاس خود را برای پنجاهمین سالگرد فارغ‌التحصیلی‌اش از ویرجینیا تک در سال آینده اهدا کرد. با این حال، حلقه او یکی از هشت حلقه‌ای نبود که ذوب شدند. در عوض، دانشگاه ویرجینیا تک قصد دارد انگشتر او را در یک «کپسول زمان» که در نزدیکی تالار باروز به عنوان بخشی از جشن صد و پنجاهمین سالگرد تأسیس دانشگاه ساخته شده است، نگهداری کند.
آنترسوبر گفت: «ما این فرصت را داریم که به مردم کمک کنیم آینده را تصور کنند و تأثیرگذار باشند و مردم را به فکر کردن در مورد سؤالاتی مانند «چگونه می‌توانم از یک آرمان حمایت کنم؟» و «چگونه می‌توانم میراث را ادامه دهم؟» وادار کنیم.» «برنامه هوکی گلد هر دو را دارد. این برنامه سنت را ادامه می‌دهد و مشتاقانه منتظر است تا ببیند چگونه حلقه عالی بعدی را می‌سازیم... میراثی که ارائه می‌دهد برای من و همسرم بسیار ارزشمند است. امروز است. به همین دلیل است که ما دو جایزه اهدا می‌کنیم. آنترسوبر، که راه پدرش را دنبال کرد و قبل از کار در صنعت تجهیزات کشاورزی، مدرک مهندسی کشاورزی گرفت و اکنون بازنشسته است، به همراه چند عضو کمیته طراحی حلقه و رئیس کلاس ۲۰۲۳ در این مراسم شرکت کردند. پس از پر شدن حلقه، بوته به ریخته‌گری برده می‌شود، جایی که کل فرآیند توسط آلن دروشیتز، استادیار علوم مواد، نظارت می‌شود. بوته در نهایت در یک کوره کوچک با دمای ۱۸۰۰ درجه قرار می‌گیرد و ظرف ۲۰ دقیقه طلا به شکل مایع تبدیل می‌شود. ویکتوریا هاردی، رئیس کمیته طراحی حلقه‌ها، دانشجوی سال سومی از ویلیامزبورگ، ویرجینیا، که در سال ۲۰۲۳ با مدرک مهندسی مکانیک و علوم کامپیوتر فارغ‌التحصیل خواهد شد، لباس محافظ پوشید و از انبردست برای بلند کردن بوته از کوره استفاده کرد. سپس مایع را ریخت. طلا را به قالب اضافه می‌کنند و اجازه می‌دهند تا به شکل یک شمش طلای مستطیلی کوچک جامد شود. هاردی در مورد این سنت گفت: «به نظرم جالب است. هر کلاس طرح حلقه خود را تغییر می‌دهد، بنابراین احساس می‌کنم خود این سنت منحصر به فرد است و هر سال شخصیت خاص خود را دارد. اما وقتی در نظر بگیرید که هر دسته از حلقه‌های کلاسی حاوی طلای هوکی اهدایی توسط فارغ التحصیلان و کمیته‌ای است که پیش از آنها بوده است، هر کلاس هنوز هم بسیار به هم مرتبط است. لایه‌های زیادی در کل سنت حلقه وجود دارد و فکر می‌کنم این قطعه تصمیم هوشمندانه‌ای برای تداوم بخشیدن به چیزی است که در آن هر کلاس هنوز بسیار متمایز است. من آن را دوست دارم و از آن راضی هستم. ما توانستیم به ریخته‌گری بیاییم و بخشی از آن شویم.»
حلقه‌ها در دمای ۱۸۰۰ درجه فارنهایت ذوب می‌شوند و طلای مایع در قالب مستطیلی ریخته می‌شود. عکس از کریستینا فرانسیچ، ویرجینیا تک.
شمش طلا در هشت حلقه، 6.315 اونس وزن دارد. سپس ودینگ، شمش طلا را به بلفورت فرستاد، که حلقه‌های کلاس ویرجینیا تک را تولید می‌کرد، جایی که کارگران طلا را تصفیه کرده و از آن برای ریخته‌گری حلقه‌های کلاس ویرجینیا تک برای سال بعد استفاده می‌کردند. آنها همچنین مقدار بسیار کمی از هر ذوب را برای استفاده در ذوب حلقه‌ها در سال‌های آینده ذخیره می‌کنند. امروزه، هر حلقه طلا حاوی 0.33٪ "طلای هوکی" است. در نتیجه، هر دانش‌آموز به طور نمادین با یک فارغ‌التحصیل سابق ویرجینیا تک مرتبط است. عکس‌ها و فیلم‌ها گرفته و در رسانه‌های اجتماعی منتشر شد و دوستان، همکلاسی‌ها و عموم مردم را با سنتی آشنا کرد که به نظر می‌رسید کمتر کسی از آن خبر دارد. مهمتر از همه، این شب باعث شد دانش‌آموزان حاضر در مورد میراث آینده خود و مشارکت احتمالی آینده در حلقه‌های کلاس خود فکر کنند. هاردی گفت: "من قطعاً می‌خواهم یک کمیته تشکیل دهم و کاری سرگرم‌کننده انجام دهم، مثلاً دوباره به ریخته‌گری بروم و یک حلقه اهدا کنم." «شاید مثل جشن پنجاهمین سالگرد ازدواج باشد. نمی‌دانم که آیا این حلقه، حلقه من خواهد بود یا نه، اما اگر باشد، خوشحال می‌شوم و امیدوارم بتوانیم کاری شبیه به آن انجام دهیم.» «این یک راه عالی برای به‌روزرسانی یک حلقه است. فکر می‌کنم کمتر به این معنی باشد که «دیگر به این نیازی ندارم» و بیشتر به این معنی باشد که «می‌خواهم بخشی از یک سنت بزرگتر باشم»، اگر منطقی باشد. می‌دانم که این یک انتخاب ویژه برای هر کسی خواهد بود که آن را در نظر می‌گیرد.»
آنتسوبر، همسر و خواهرانش البته معتقد بودند که این بهترین تصمیم برای خانواده‌شان خواهد بود، به خصوص پس از اینکه هر چهار نفرشان گفتگویی احساسی درباره تأثیر ویرجینیا تک بر زندگی والدینشان داشتند. آنها پس از صحبت در مورد تأثیر مثبت آن گریه کردند. وینترزوبر گفت: «احساساتی بود، اما هیچ تردیدی وجود نداشت. وقتی فهمیدیم چه کاری می‌توانیم انجام دهیم، می‌دانستیم که این کاری است که باید انجام دهیم - و می‌خواستیم آن را انجام دهیم.»
دانشگاه ویرجینیا تک از طریق اعطای زمین جهانی خود، تأثیر خود را نشان می‌دهد و توسعه پایدار جوامع ما را در ایالت ویرجینیا و سراسر جهان پیش می‌برد.
زمان ارسال: ۲۱ نوامبر ۲۰۲۳