Graphitum est allotropus carbonis, crystallus transitionis inter crystalla atomica, crystalla metallica et crystalla molecularia. Generaliter griseo-niger, textura mollis, sensu unctuoso. Calor auctus in aere vel oxygenio qui comburit et dioxidum carbonis producit. Agentia oxidantia fortia illud in acida organica oxidant. Ut agens anti-attritionis et materia lubricans adhibetur, in fabricandis crucibulis, electrodis, accumulatoribus siccis, plumbo. Ambitus detectionis graphiti: graphitum naturale, graphitum crystallinum densum, graphitum lamellare, graphitum cryptocrystallinum, pulvis graphiti, charta graphiti, graphitum expansum, emulsio graphiti, graphitum expansum, graphitum argillaceum et pulvis graphiti conductivus, etc.
1. Resistentia altae temperaturae: punctum liquefactionis graphiti est 3850±50℃, etiam post combustionem arcus altissimae temperaturae, detrimentum ponderis minimum est, coefficiens expansionis thermalis minimus est. Robur graphiti cum incremento temperaturae crescit. Ad 2000℃, robur graphiti duplicatur.
2. Conductivitas thermalis, conductivitas thermalis: conductivitas graphiti centum vicibus maior est quam communis materiae non metallicae. Conductivitas thermalis chalybis, ferri, plumbi, aliarumque materiarum metallicarum. Conductivitas thermalis cum incremento temperaturae decrescit, etiam ad temperaturam altissimam, graphitum in insulationem convertitur;
3. Lubricitas: efficacia lubricationis graphiti a magnitudine laminae graphiti pendet; quo minor est coefficiens frictionis in lamina, melior est efficacia lubricationis;
4. stabilitas chemica: graphitus temperatura ambiente bonam stabilitatem chemicam, resistentiam acidorum, resistentiam alcali, et resistentiam corrosionis solventium organicorum habet;
5. plasticitas: graphitae tenacitas bona est, in laminam tenuissimam contundi potest;
6. Resistentia ictui thermali: graphitus temperatura ambiente, cum adhibetur, mutationes temperaturae vehementes sine damno tolerare potest, mutatione temperaturae; volumen graphiti parum mutatur, non finditur.
1. analysis compositionis: carbo fixus, humiditas, impuritates, cetera;
2. Examen functionis physicae: duritia, cinis, viscositas, subtilitas, magnitudo particularum, volatilizatio, gravitas specifica, area superficialis specifica, punctum liquefactionis, etc.
3. probationes proprietatum mechanicarum: roboris tensilis, fragilitatis, probationis flexionis, probationis tensilis;
4. probationes effectuum chemicorum: resistentia aquae, firmitas, resistentia acidorum et alcali, resistentia corrosionis, resistentia tempestatibus, resistentia calori, etc.
5. Aliae probationes: conductivitas electrica, conductivitas thermalis, lubricatio, stabilitas chemica, resistentia ictui thermalis