Istnieje wiele rodzajów stałych smarów, a grafit płatkowy jest jednym z nich. W metalurgii proszków jest on również stosowany jako materiał redukujący tarcie, jako pierwszy dodawany do stałego smaru. Grafit płatkowy ma warstwową strukturę sieciową, a warstwowe pękanie kryształów grafitu jest łatwe pod wpływem tarcia stycznego. Dzięki temu grafit płatkowy jako smar charakteryzuje się niskim współczynnikiem tarcia, zazwyczaj od 0,05 do 0,19. W próżni współczynnik tarcia grafitu płatkowego maleje wraz ze wzrostem temperatury od temperatury pokojowej do temperatury początkowej jego sublimacji. Dlatego grafit płatkowy jest idealnym stałym smarem w wysokich temperaturach.
Grafit płatkowy charakteryzuje się wysoką stabilnością chemiczną, ma silne wiązanie molekularne z metalem, tworząc warstwę smaru na powierzchni metalu, skutecznie chroniąc strukturę krystaliczną i tworząc warunki tarcia grafitu płatkowego i grafitu.
Te doskonałe właściwości grafitu płatkowego jako środka smarnego sprawiają, że jest on szeroko stosowany w materiałach o różnym składzie. Jednak stosowanie grafitu płatkowego jako stałego środka smarnego ma również swoje wady. W próżni współczynnik tarcia grafitu płatkowego jest dwukrotnie wyższy niż w powietrzu, a zużycie może być nawet kilkusetkrotnie większe, co oznacza, że samosmarowanie grafitu płatkowego jest w dużym stopniu zależne od atmosfery. Co więcej, sama odporność grafitu płatkowego na zużycie jest niewystarczająca, dlatego musi on być połączony z metalową matrycą, aby utworzyć stały, samosmarujący materiał metal/grafit.
Czas publikacji: 22 sierpnia 2022 r.