Multa genera lubricorum solidorum exstant, inter quae graphitus lamellaris est, qui etiam in metallurgia pulveris ad frictionem minuendam primum lubricum solidum adhibitum est. Graphitus lamellaris structuram reticulatam stratificatam habet, et ruptura stratificata crystalli graphiti sub actione vis frictionis tangentialis facile fit. Hoc efficit ut graphitus lamellaris, ut lubricans, coefficiens frictionis humile habeat, typice 0.05 ad 0.19. In vacuo, coefficiens frictionis graphiti lamellaris cum temperatura crescente a temperatura ambiente ad temperaturam initialem sublimationis suae decrescit. Ergo, graphitus lamellaris lubricum solidum ideale est ad altas temperaturas.
Stabilitas chemica graphiti lamellaris alta est, vim validam ligationis molecularis cum metallo habet, stratum pelliculae lubricantis in superficie metallica formans, structuram crystallinam efficaciter protegens, et condiciones frictionis graphiti lamellaris et graphiti efficiens.
Hae excellentes proprietates graphiti lamellaris ut lubricantis efficiunt ut late in materiis variae compositionis adhibeatur. Sed usus graphiti lamellaris ut lubricantis solidi etiam suas habet difficultates, praesertim in vacuo graphiti lamellaris, cuius coefficiens frictionis duplo maior est quam aeris, et detritio usque ad centies augeri potest, id est, autolubricatio graphiti lamellaris ab atmosphaera magnopere afficitur. Praeterea, resistentia detritionis ipsa graphiti lamellaris non sufficit, ita cum matrice metallica coniungi debet ut materiam solidam autolubricantem metalli/graphiti formet.
Tempus publicationis: XXII Augusti, MMXXII