پس از سالها نقاشی روتین، به نظر میرسید استیون ادگار بردبری در این مرحله از زندگیاش، با رشته هنری مورد علاقهاش یکی شده است. هنر او، که عمدتاً نقاشیهای گرافیتی روی یوپو (کاغذ بدون چوب ژاپنی ساخته شده از پلیپروپیلن) است، در کشورهای دور و نزدیک به طور گسترده مورد توجه قرار گرفته است. نمایشگاهی شخصی از آثار او تا 28 ژانویه در مرکز مراقبت معنوی برگزار خواهد شد.
بردبری گفت که از کار در فضای باز لذت میبرد و همیشه در پیادهرویها و گشتوگذارها یک ابزار نوشتاری و دفترچه یادداشت همراه خود داشت.
«دوربینها عالی هستند، اما به اندازه چشم انسان جزئیات را ثبت نمیکنند. بیشتر کاری که من انجام میدهم، طراحیهای ۳۰ تا ۴۰ دقیقهای است که در پیادهرویهای روزانه یا گشت و گذارهای بیرون از خانه انجام میدهم. من در اطراف قدم میزنم، چیزها را میبینم...» بردبری توضیح میدهد: «این زمانی است که من شروع به طراحی میکنم. تقریباً هر روز طراحی میکردم و سه تا شش مایل پیادهروی میکردم. درست مثل یک نوازنده، باید هر روز گامهای خود را تمرین کنید. برای اینکه به روز باشید، باید هر روز طراحی کنید.»
خودِ دفتر طراحی چیز فوقالعادهای برای در دست گرفتن است. حالا حدود ۲۰ دفتر طراحی دارم. طرح را از آن جدا نمیکنم مگر اینکه کسی بخواهد آن را بخرد. اگر من به کمیت اهمیت بدهم، خدا به کیفیت اهمیت خواهد داد.
بردبری که در جنوب فلوریدا بزرگ شد، در دهه ۱۹۷۰ برای مدت کوتاهی در کالج کوپر یونیون در شهر نیویورک تحصیل کرد. او در دهه ۱۹۸۰ در تایوان خوشنویسی و نقاشی چینی خواند، سپس به عنوان مترجم ادبی شروع به کار کرد و حدود ۲۰ سال به عنوان استاد ادبیات مشغول به کار بود.
در سال ۲۰۱۵، بردبری تصمیم گرفت تمام وقت خود را به هنر اختصاص دهد، بنابراین شغلش را رها کرد و به فلوریدا بازگشت. او در فورت وایت، فلوریدا، جایی که رودخانه ایچتاکنی جریان دارد، ساکن شد. او این رودخانه را «یکی از طولانیترین رودخانههای بهاری جهان و یکی از زیباترین بخشهای این ایالت زیبا» مینامید و چند سال بعد به ملروز نقل مکان کرد.
اگرچه بردبری گهگاه در رسانههای دیگر کار میکرد، اما وقتی به دنیای هنر بازگشت، مجذوب گرافیت و «تاریکی غنی و شفافیت نقرهای آن شد که مرا به یاد فیلمهای سیاه و شبهای مهتابی میانداخت.»
بردبری گفت: «من نمیدانستم چگونه از رنگ استفاده کنم.» و افزود که اگرچه با پاستل نقاشی میکرد، اما دانش کافی در مورد رنگ برای نقاشی با رنگ روغن نداشت.
بردبری گفت: «تنها کاری که بلد بودم نقاشی بود، بنابراین چند تکنیک جدید ابداع کردم و نقاط ضعفم را به نقاط قوت تبدیل کردم.» این تکنیکها شامل استفاده از گرافیت آبرنگ، یک گرافیت محلول در آب که وقتی با آب مخلوط میشود، شبیه جوهر میشود، میشود.
آثار سیاه و سفید بردبری، به ویژه هنگامی که در کنار سایر مواد نمایش داده میشوند، به دلیل آنچه او «اصل کمیابی» مینامد، برجسته میشوند و توضیح میدهند که در این رسانه غیرمعمول، رقابت زیادی وجود ندارد.
بردبری گفت: «بسیاری از مردم نقاشیهای گرافیتی من را به عنوان چاپ یا عکس در نظر میگیرند. به نظر میرسد که من از مواد و دیدگاه منحصر به فردی استفاده میکنم.»
او از قلمموهای چینی و ابزارهای فانتزی مانند وردنه، دستمال، توپهای پنبهای، اسفنجهای رنگ، سنگ و غیره برای ایجاد بافت روی کاغذ مصنوعی یوپو استفاده میکند، که آن را به کاغذ آبرنگ استاندارد ترجیح میدهد.
«اگر چیزی روی آن بگذارید، بافت ایجاد میکند. مدیریت آن دشوار است، اما میتواند نتایج شگفتانگیزی ایجاد کند. وقتی خیس میشود خم نمیشود و مزیت اضافه آن این است که میتوانید آن را پاک کنید و دوباره شروع کنید.» این را برا دبری گفت. «در یوپو، بیشتر شبیه یک تصادف خوشایند است.
بردبری گفت مداد همچنان ابزار انتخابی اکثر هنرمندان گرافیتی است. مغز سیاه یک مداد معمولی «سربی» اصلاً سرب نیست، بلکه گرافیت است، نوعی کربن که زمانی آنقدر کمیاب بود که در بریتانیا قرنها تنها منبع خوب آن بود و معدنچیان مرتباً برای یافتن آن مورد حمله قرار میگرفتند. آنها «سرب» نیستند. آن را قاچاق نکنید.
او میگوید علاوه بر مدادهای گرافیتی، «انواع مختلفی از ابزارهای گرافیتی وجود دارد، مانند پودر گرافیت، میلههای گرافیتی و بتونه گرافیتی، که من از دومی برای ایجاد رنگهای تیره و شدید استفاده میکنم.»
بردبری همچنین از یک پاککن کثیف، قیچی، فشاردهندههای کوتیکول، خطکش، مثلث و فلز خمشده برای ایجاد منحنیها استفاده میکرد، که به گفته او استفاده از آنها باعث شد یکی از دانشآموزانش بگوید: «این فقط یک ترفند است.» دانشآموز دیگری پرسید: «چرا فقط از دوربین استفاده نمیکنی؟»
«ابرها اولین چیزهایی بودند که بعد از مادرم عاشقشان شدم - خیلی قبل از دخترها. اینجا صاف است و ابرها دائماً در حال تغییرند. باید خیلی سریع باشی، خیلی سریع حرکت میکنند. شکلهای فوقالعادهای دارند... تماشای آنها واقعاً لذتبخش بود. در این یونجهزارها فقط من بودم، هیچکس آنجا نبود. خیلی آرام و زیبا بود.»
از سال ۲۰۱۷، آثار بردبری در نمایشگاههای انفرادی و گروهی متعددی در تگزاس، ایلینوی، آریزونا، جورجیا، کلرادو، واشنگتن و نیوجرسی به نمایش گذاشته شده است. او دو جایزه بهترین نمایش از انجمن هنرهای زیبای گینزویل، مقام اول در نمایشگاههای پالاتکا، فلوریدا و اسپرینگفیلد، ایندیانا و یک جایزه عالی در اشویل، کارولینای شمالی دریافت کرده است. علاوه بر این، بردبری جایزه PEN 2021 را برای شعر ترجمه شده برای کتاب شاعر و فیلمساز تایوانی، آمانگ، با عنوان «پرورش یافته توسط گرگها: اشعار و گفتگوها» دریافت کرد.
VeroNews.com is the latest news site of Vero Beach 32963 Media, LLC. Founded in 2008 and boasting the largest dedicated staff of newsgathering professionals, VeroNews.com is the leading online source for local news in Vero Beach, Sebastian, Fellsmere and Indian River counties. VeroNews.com is a great, affordable place for our advertisers to rotate your advertising message across the site to ensure visibility. For more information, email Judy Davis at Judyvb32963@gmail.com.
Privacy Policy © 2023 32963 Media LLC. All rights reserved. Contact: info@veronews.com. Vero Beach, Florida, USA. Orlando Web Design: M5.
زمان ارسال: نوامبر-07-2023