Właściwości i zastosowania izotropowego grafitu płatkowego
Izotropowy grafit płatkowy składa się zazwyczaj z kości i spoiwa, przy czym kość jest równomiernie rozłożona w fazie spoiwa. Po wypaleniu i grafityzacji grafit ortopedyczny i spoiwo tworzą struktury grafitowe, które są dobrze ze sobą związane i można je zasadniczo odróżnić od grafitu ortopedycznego i spoiwa po rozmieszczeniu porów.
Izotropowy grafit płatkowy to rodzaj materiału porowatego. Porowatość i struktura porów mają duży wpływ na właściwości grafitu. Im wyższa gęstość objętościowa grafitu płatkowego, tym mniejsza porowatość i wyższa wytrzymałość. Różny rozkład pustych przestrzeni wpływa na odporność na promieniowanie i stabilność termiczną grafitu płatkowego. W przemyśle do oceny właściwości izotropowych materiałów grafitowych powszechnie stosuje się izotropię. Izotropia odnosi się do stosunku współczynników rozszerzalności cieplnej w dwóch kierunkach pionowych.
Izotropowy grafit płatkowy charakteryzuje się dobrą stabilnością termiczną i doskonałą odpornością na promieniowanie, a także przewodnością elektryczną i cieplną typową dla zwykłych materiałów grafitowych. Ponieważ jego właściwości fizyczne są takie same lub podobne we wszystkich kierunkach, izotropowy grafit płatkowy charakteryzuje się dłuższą żywotnością i może znacznie zmniejszyć trudności projektowe i konstrukcyjne. Obecnie anizotropowy grafit płatkowy jest szeroko stosowany w urządzeniach do produkcji materiałów fotowoltaicznych, formach EDM, elementach rdzeni reaktorów chłodzonych gazem w wysokiej temperaturze, formach do odlewania ciągłego i innych zastosowaniach.
Czas publikacji: 27 kwietnia 2022 r.