Grafito malutak zenbait ezpurutasun ditu, eta ondoren, grafito malutaren karbono edukia eta ezpurutasunak nola neurtu behar diren azaltzen da. Grafito malutaren arrasto-ezpurutasunen analisia da. Normalean, lagina errauts aurretik edo digestio hezean egiten da karbonoa kentzeko, errautsak azidoarekin disolbatzen dira eta, ondoren, disoluzioan dauden ezpurutasunen edukia zehazten da. Gaur, grafito malutaren ezpurutasuna nola zehazten den azalduko dizuegu:
Grafito malutaren ezpurutasunak zehazteko metodoa errauts egitea da, abantaila batzuk eta zailtasun batzuk dituena.
1. errauts metodoaren abantailak.
Errauts egiteko metodoak ez du azido purua erabili behar errautsak disolbatzeko, neurtu beharreko elementuak sartzeko arriskua saihesteko, beraz, gehiago erabiltzen da.
2. errauts metodoaren zailtasuna.
Zaila da, halaber, grafito malutaren errauts edukia detektatzea, errautsaren aberasteak tenperatura altuko errekuntza behar duelako, eta tenperatura altuan errautsak lagin-ontziari itsatsiko zaizkio eta zaila da bereiztea, eta horrek ezpurutasunen osaera eta edukia zehaztasunez zehaztea eragiten du. Dauden metodoek platinozko gurutzadurak azidoarekin erreakzionatzen ez duela aprobetxatzen dute, eta platinozko gurutzadura erabiltzen dute grafito malutak erretzeko errautsak aberasteko, eta ondoren lagina zuzenean berotzen dute gurutzaduran azidoarekin lagina disolbatzeko, eta ondoren disoluzioko osagaiak zehazten dituzte grafito malutaren ezpurutasun edukia kalkulatzeko. Hala ere, metodo honek zenbait muga ditu, grafito malutak karbono kopuru handia baitu, eta horrek platinozko gurutzadura hauskor eta hauskor bihur dezake tenperatura altuan, erraz platinozko gurutzaduraren haustura eraginez. Detekzio-kostua oso altua da, eta zaila da zabal erabiltzea. Grafito malutaren ezpurutasunak ezin direnez metodo konbentzionalaren bidez detektatu, beharrezkoa da detekzio-metodoa hobetzea.
Argitaratze data: 2021eko abuztuak 6