Graphitum est unum e mollissimis mineralibus, allotropum carbonii elementalis, et minerale crystallinum elementorum carbonaceorum. Eius structura crystallina est structura hexagonalis stratificata; distantia inter singula strata reticulata est 340 metra, spatium atomorum carbonii in eodem strato reticulato est 142 picometra, ad systema crystallinum hexagonale pertinens, cum completa scissione stratificata, superficies scissionis dominatur a vinculis molecularibus, et attractio ad moleculas debilis est, ita eius naturalis flotabilitas optima est; peripheria cuiusque atomi carbonii cum tribus aliis atomis carbonii connectitur per vinculum covalentem ad moleculam covalentem formandam; cum quisque atomus carbonii electronem emittat, illi electrones libere moveri possunt, ita graphitum est conductor. Usus graphiti includunt fabricationem plumborum et lubricantium, inter alia.
Proprietates chemicae graphiti valde stabiles sunt, ita graphitus ut plumbum, pigmentum, agens poliendi, et cetera adhiberi potest, et verba graphito scripta diu servari possunt.
Graphitum proprietates resistentiae altae temperaturae habet, ita ut materia refractaria adhiberi possit. Exempli gratia, crucibula in industria metallurgica adhibita ex graphito fiunt.
Graphitum ut materia conductiva adhiberi potest. Exempli gratia, virgae carbonis in industria electrica, electroda positiva instrumentorum mercurii currentis positivae, et penicilli omnes ex graphito fiunt.
Tempus publicationis: XI Maii MMXXII